วิธีการคำนวณประสิทธิภาพของหัวใจจากการหยุด BPM ไปเป็นอัตราการเต้นของหัวใจหลังการทดลอง > วิธีการคำนวณประสิทธิภาพของหัวใจจากการหยุดพักชั่วคราวของ BPM ไปเป็นอัตราหัวใจหลังการทดลอง

ประสิทธิภาพของหัวใจเป็นอัตราส่วนของงานที่ทำโดยหัวใจกับพลังงานที่ใช้ในการทำงาน การวัดนี้มีความสำคัญต่อการวินิจฉัยและการจัดการโรคหัวใจหลายชนิดเช่น cardiomyopathy ความดันโลหิตสูงและภาวะหัวใจล้มเหลว เทคนิคการบุกรุกเช่นการสวนด้วยหัวใจเช่นเดียวกับวิธีการที่ไม่รุกรานเช่นการตรวจเอกซเรย์การแผ่รังสี positron สามารถใช้ในการวัดประสิทธิภาพของหัวใจ บ่อยครั้งที่สำคัญในการคำนวณหาประสิทธิภาพของหัวใจที่อัตราการเต้นของหัวใจในช่วงพักและอัตราการเต้นของหัวใจหลังการทำกิจกรรมเพื่อประเมินการทำงานของอวัยวะทุกครั้ง

วิดีโอประจำวัน

หลักการ

หัวใจต้องใช้พลังงานในการสูบฉีดโลหิต พลังงานนี้ได้มาจากการเกิดออกซิเดชันของกลูโคสและกรดไขมันที่ได้จากอาหาร อย่างไรก็ตามการวัดปริมาณพลังงานที่ได้จากแหล่งต่างๆเหล่านี้เป็นเรื่องยากดังนั้นการวัดประสิทธิภาพของหัวใจจะใช้การบริโภคออกซิเจนของเซลล์หัวใจเพื่อวัดการใช้พลังงาน การทำงานหรือผลลัพธ์เกี่ยวข้องกับการทำงานของโพรงและโดยทั่วไปจะแสดงออกในแง่ของการทำงานของจังหวะกระเป๋าหน้าท้องซึ่งเป็นผลงานที่ทำโดยหัวใจเพื่อสูบน้ำปริมาณหนึ่ง ๆ ประสิทธิภาพของหัวใจปกติอยู่ที่ประมาณ 20 ถึง 25 เปอร์เซ็นต์

ปริมาตรของ stroke หรือปริมาณของเลือดที่สูบของหัวใจต่อนาทีคำนวณโดยการคูณจำนวนของ blood pumped โดย heart ต่อนาทีต่อ BPM หรือเต้นต่อนาที, จำนวน. อัตราส่วนของปริมาตรจังหวะและความดันเลือดแดงเฉลี่ยคือหัวใจที่มีประสิทธิภาพในหัวใจของคุณ

เทคนิคการบุกรุก

ประสิทธิภาพของหัวใจสามารถคำนวณได้โดยใช้สูตร mV02 ¼ H + EW โดยที่ mVO2 เป็นปริมาณออกซิเจน H คือความร้อนและ EW เป็นผลภายนอก ในการตรวจวัดการบริโภคออกซิเจนเลือดจะถูกดึงออกมาจากไซนัสหลอดเลือดและหลอดเลือดแดงที่เป็นระบบของผู้ป่วย ปริมาณออกซิเจนถูกคำนวณเป็นผลิตภัณฑ์ที่มีความเข้มข้นของฮีโมโกลบินความอิ่มตัวของออกซิเจนและความสามารถในการจับตัวของออกซิเจนของตัวอย่างเลือด ความร้อนหรืออุณหภูมิของเลือดสามารถวัดได้โดยใช้ thermistors ที่ติดตั้งสายสวน งานภายนอกหรือเอาต์พุตของหัวใจสามารถวัดได้โดยใช้ catheter conductance

เทคนิคการไม่รุกราน

การบริโภคออกซิเจนจะคำนวณด้วยการฉีดสารเคมีที่เรียกว่า C-Acetate และวัดอัตราการกวาดล้างโดยใช้การตรวจเอกซเรย์การแผ่รังสีโพซิตรอนหรือ PET นี่คือในทางกลับกันใช้ในการกำหนดดัชนีการเผาผลาญงานดัชนีของประสิทธิภาพของหัวใจ ความดันโลหิตและอัตราการเต้นของหัวใจวัดก่อนฉีดยา acetate นอกจากนี้ยังคำนวณอัตราส่วนของ C-Acetate และเวลาจาก BPM ที่หยุดพักไปจนถึงอัตราการเต้นหัวใจหลังการทดลองโดยใช้ข้อมูลที่ได้จากการสแกน PETนี่คือปริมาตรจังหวะหรือหัวใจที่ไหลออกจากหัวใจ