ยาปฏิชีวนะที่มีผลต่อโครงสร้างเซลล์แบคทีเรีย

Penicillin ทำงานโดยการสกัดกั้นขั้นตอนการเชื่อมโยงข้ามเฉพาะในการผลิตผนังเซลล์ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับแบคทีเรียในการสร้างผนังเซลล์ที่แข็งแรง penicillin ขัดขวางการทำงานของเอนไซม์ transpeptidase cross-linking ดังนั้นแม้ว่าหน่วยย่อยของผนังเซลล์จะผลิตได้ตามปกติ แต่จะไม่เชื่อมโยงกัน ความล้มเหลวในการเชื่อมโยงข้ามนี้สร้างผนังเซลล์แบคทีเรียที่อ่อนแอซึ่งไม่สามารถมี cytoplasm ของแบคทีเรียและเซลล์ lyses ฆ่าแบคทีเรีย penicillin, amoxicillin และ ampicillin เป็นตัวอย่างของยาปฏิชีวนะที่ทำงานโดยการปิดกั้นขั้นตอนการเชื่อมโยงข้าม

Vancomycin ยังทำหน้าที่ในการทำให้ผนังเซลล์ของแบคทีเรียอ่อนแอลงโดยการแทรกแซงการสังเคราะห์ subunits ผนังเซลล์ (peptidoglycans) ในขณะที่ penicillin และอนุพันธ์ทำหน้าที่โดยตรงกับเอนไซม์ที่เชื่อมโยงข้ามเพื่อป้องกันการทำงานของเอนไซม์ vancomysin ทำหน้าที่โดยยึดตัวเองกับสารตั้งต้นของยูนิตย่อยบล็อกสารตั้งต้นจากปฏิกิริยากับเอนไซม์ หากไม่มีการเชื่อมโยงข้าม subunits ที่เหมาะสมผนังเซลล์ของแบคทีเรียจะอ่อนลงและ lyses โหมดการทำงานอื่น ๆ ของ Vancomycin คือการเพิ่มความสามารถในการซึมผ่านของเยื่อหุ้มเซลล์และยับยั้งการสังเคราะห์ RNA ของแบคทีเรียทำให้เป็นยาปฏิชีวนะที่มีประสิทธิภาพมากถึงสามเท่า

Polymyxin B

Polymyxin B ซึ่งเป็นยาปฏิชีวนะชนิด cyclic peptide ทำหน้าที่เป็นส่วนประกอบของโครงสร้างเซลล์อื่นของพลาสมาเมมเบรน Polymyxin ทำหน้าที่เพิ่มความสามารถในการซึมผ่านของเยื่อหุ้มเซลล์ทำให้เซลล์มีน้ำและไลซิสมากเกินไปฆ่าแบคทีเรีย น่าเสียดายที่ polymyxin ยังมีปฏิสัมพันธ์กับเยื่อหุ้มเซลล์ของไตและเซลล์ประสาททำให้กลายเป็นพิษต่ออวัยวะเหล่านี้และเป็นยาปฏิชีวนะภายในที่ค่อนข้างแย่สำหรับการใช้งานทางคลินิกPolymyxin มักใช้ในการเตรียมยาปฏิชีวนะเฉพาะที่